Një “botë e re” në një realitet “të panjohur”



Dr. Vehip Proda

Sapo mbarova së lexuari, me një frymë, romanin “Ëngjëjt e tepërt” (2001, 2009) të shkrimtarit, hulumtuesit dhe intelektualit të shquar Ardian-Christian Kyçyku.
E pohoj që në fillim: e gjeta veten në një dimension tjetër kohor, gjeografik, psikik.
Unë jam lexues, kur është fjala për letërsinë, ndonëse studiues i çështjes kombëtare, sociale dhe politike. Si lexues, të them se kam kaluar pak libra nëpër duar, do gënjeja, por të them se vetëm tani sapo kam lexuar një letërsi të re për nga konstrukti, ndërthurrja, tema, mënyra e të treguarit, ambienti veprues-përshkrues; nga këndvështrimi, gjykimi dhe përqasja; nga gjuha e “fabulës”, nuk do të gënjeja aspak. Kjo më ndodhi bash tani që m’u “faneps” produkti alla Kyçyk!
Një ndjesi e brendshme apokaliptike, një trazim shpirtëror, një marramendje dhe bredhje në një mjedis krejt “të paparë, të panjohur, të pangrënë e të panxënë”.